حسن خودش را از اینک حذف کرده و در گذشته زندگی می‏کند. زجر می‏کشم؛ اگرچه خودش از این حس من متنفر است. شده‏ام کاسه‏ی داغ‏تر از آش، دایه‏ی مهربون‏تر از مادر، لیوان داغ‏تر از چایی... یک چیز چندش‏آور... چه قدر بد است که حسن نیست!
 یکشنبه 86 آذر 18 , ساعت 6:57 عصر |[ پیام]
من می‏گم: خیلی حیف شد.
اون می‏گه:‏ آخه حسن نمی‏نویسه.
اون یکی می‏گه: بگو به درک
 یکشنبه 86 آذر 18 , ساعت 6:46 عصر |[ پیام]
حسن ساعت هفت کلاس داره. حسن از آقای نواب می‏ترسه
 یکشنبه 86 آذر 18 , ساعت 5:36 عصر |[ پیام]

زاییده نشده مردند.


 یکشنبه 86 آذر 18 , ساعت 5:34 عصر |[ پیام]
چهل دقیقه و هنوز هیچ اتفاقی نیفتاده.
!
 یکشنبه 86 آذر 18 , ساعت 4:27 عصر |[ پیام]
تا ساعت پنج وقت‏ دارم دو تا جوان خلق کنم که تصمیم دارند یکی از بهترین دوست‏هایشان را به خاطر دل‏سوزی بکشند.
 یکشنبه 86 آذر 18 , ساعت 3:3 عصر |[ پیام]
و در صفت دنیا فرمودند: به خدا سوگند که دنیای شما در نزد من پست‏تر و حقیر تر است از استخوانِ خوکی در دستِ جذامی.
 شنبه 86 آذر 17 , ساعت 11:23 عصر |[ پیام]
من زنده ام. و منتظر یک اینک بلاگ کوووووووووووولاک
 شنبه 86 آذر 17 , ساعت 7:49 عصر |[ پیام]
سلام...دارم با لذت صبحانه می‏خورم.آخه صبحانه‏ای که شوهر آدم براش آماده کنه؛واقعا خوردن داره.مگه نه؟اونم بعد از ده سال...
 شنبه 86 آذر 17 , ساعت 8:4 صبح |[ پیام]

مظاهر و حامد که نیستند...چقدر این جا سوت و کور می شه!

یا علی مدد(ی)...


 شنبه 86 آذر 17 , ساعت 12:19 صبح |[ پیام]
<   <<   101   102   103   104   105   >>   >