ببین! دست کم بهم کمک کن بفهمم هر غلطی کرده م تا حالا، تقصیر خودم بوده و به هیچ کس دیگه ای ربط نداشته؛ دست کم بهم کمک کن دیگه الکی به کسی دلم رو خوش نکنم.

غافل از این که یه عمره داری این حرفام رو می شنوی و عین خیالت هم نیست؛ انگار کن دارم برات جک می سازم؛ خنده دارم نه؟! حکما هستم؛ اون علامت تعجب هم اضافیه.

حکما حرف‏های یه آدم بی ارزش، بی ارزشه؛ یاعلی مددی!

خیلی سخته. سخته. خداااا. کاش فردا صبحی در کار نبود؛ کاش همه چی همین جا تموم می شد. می ترسم؛ به خدا می ترسم؛ تو رو به کی آخه قسم بدم؟

حالا خودم به گور سیاه. دست کم یه چیزی می گفتی که به خاطر اعتماد بیش از حد به تو و حرفات کس دیگه رو امیدوار نکنم. اصلا می دونی چیه؟ هر چی هم تو تقصیر داشته باشی، خریت از منه. بی برو برگرد.